پلی اورتان ترموپلاستیک (TPU) به عنوان یک ماده همه کاره در چاپ سه بعدی ظهور کرده است و خاصیت ارتجاعی لاستیک را با استحکام پلاستیک ترکیب می کند. با این حال، ماهیت نرم آن چالش های منحصر به فردی از جمله گرفتگی نازل، رشته رشته شدن و مشکلات شکل گیری را به همراه دارد. این تجزیه و تحلیل عوامل کلیدی موثر بر کیفیت چاپ TPU را بررسی می کند و استراتژی های بهینه سازی سیستماتیک را ارائه می دهد.
سختی مواد به طور قابل توجهی بر میزان موفقیت چاپ تأثیر می گذارد. سختی TPU با استفاده از مقیاس Shore اندازه گیری می شود، با مقیاس A برای مواد نرم تر و مقیاس D برای انواع سخت تر. مقادیر بالاتر نشان دهنده سفتی بیشتر است.
توصیه های سازگاری:
این توصیه ها باید در کنار مشخصات چاپگر، طراحی اکسترودر و تنظیمات پارامتر در نظر گرفته شوند. برخی از کاربران با تنظیمات پارامتر دقیق به چاپ های موفقیت آمیز با TPU نرم تر دست می یابند.
ماهیت رطوبت سنجی TPU مستلزم خشک کردن کامل برای جلوگیری از حباب زدن، رشته رشته شدن و نقص های سطحی است.
روش های خشک کردن:
مدت زمان خشک کردن باید بر اساس سطح رطوبت مواد تنظیم شود. بازرسی بصری برای تراکم سطحی و حباب زدن در زمان چاپ به تأیید اثربخشی خشک کردن کمک می کند.
اجزای چاپگر به طور قابل توجهی بر نتایج چاپ TPU تأثیر می گذارند:
دستورالعمل های پیکربندی:
کنترل دقیق پارامتر برای موفقیت چاپ TPU بسیار مهم است:
پارامترهای کلیدی:
در حالی که برای رشته های سفت و سخت مفید است، کالیبراسیون جریان پویا اغلب نتایج نامطلوبی را با TPU به دلیل ویژگی های فشرده سازی و جهش مواد ایجاد می کند. غیرفعال کردن این عملکرد از خطاهای جبرانی که می توانند باعث اکستروژن ناسازگار شوند، جلوگیری می کند.
چسبندگی قوی TPU به روش های حذف دقیق نیاز دارد:
پروتکل حذف:
رشته های باقیمانده را می توان از طریق عملیات حرارتی کنترل شده برطرف کرد:
روش های حذف رشته:
از طریق انتخاب دقیق مواد، خشک کردن کامل، بهینه سازی پارامتر و پردازش مناسب پس از آن، چالش های چاپ TPU را می توان به طور موثر مدیریت کرد تا اجزای انعطاف پذیر با کیفیت بالا تولید شود.
تماس با شخص: Ms. Chen
تلفن: +86-13510209426